Di Isobel Ducasse. Originale pubblicato il 5 gennaio 2018 con il titolo The New [Digital] Biography. Traduzione di Enrico Sanna. L’elaborazione dell’autobiografia, il movimento modernista e le false promesse dei social media nell’era di Trump Questo saggio è stato scritto mentre erano in corso gli eventi di Charlottesville, in Virginia. Quanto al modo di vagliare…

Di Naomi Edhellos. Originale pubblicato il 7 novembre 2017 con il titolo On Antifa’s Critics. Traduzione di Enrico Sanna. Tredicesimo saggio del November Mutual Exchange Symposium: Freedom of Speech and Political Violence. Ho abbastanza anni da ricordare quando anche solo manifestare la propria opposizione al fascismo era considerato criticabile. Lasciamo perdere il fatto che il…

შელდონ რიჩმანი კოსმოპოლიტიზმი განიცდის შეტევას პოლიტიკური სპექტრის ყველა ფლანგიდან, როგორც ა.შ.შ-ში ასევე სხვა ქვეყნებში. არც ისე დიდი ხნის უკან პრეზიდენტ ტრამპის მთავარმა სტრატეგმა, სტივ ბენონმა, რომელიც საკუთარ თავს უწოდებს “ეკონომიკურ ნაციონალისტ”, Conservative Political Action Conference-ზე განაცხადა: “ჩვენ პირველ რიგში გვჯერა, რომ ჩვენ ვართ ერირომელსაც აქვს ეკონომიკა და არა ეკონომიკა გლობალურ ბაზარზე რომელსაც არ გააჩნია საზღვრები” რა თქმა უნდა ეს მცდარია, მაგრამ ბენონის ტომური ნაციონალიზმი ბევრის მთქმელია. კოსმოპოლიტიზმის უარყოფა არის ცუდი თავისუფლებისთვის, მშვიდობისთვის და კეთილდღეობისთვის  რადგან   ისინი ერთმანეთზე არიან დამოკიდებული. კავშირი თავისუფლებასა დაკოსმოპოლიტიზმს შორის სერიოზულია და არ არის რაღაც კონცეპტუალური კავშირი. რა თქმა უნდა, თავისუფლებაში შედის ინდივიდის უფლება  დაიკავოს მშვიდობიანი ურთიერთობა, ნებისმიერ ადამიანთან, ჯგუფთან თუ ადგილთან, რაც შედეგად იწვევს მშვიდობიანი ურთიერთ კავშირს და კეთილდღეობას. მაგრამ ეს კავშირი მნიშვნელოვანია: ახალ თაობებს, იმისმიუხედავად რას მათ ასწავლიდნენ მათი  უფროსები, ბუნებრივად უჩნდებათ ინტერესი სხვა ერების და კულტურების მიმართ. მატ ბუნებრივად უჩნდება ეჭვის შეტანის სურვილი იმნასწავლი ხელშეუხებელი ტრადიციების (მათ შორის სეკულარული ტრადიციების) მიმართ. ეს კი  გარდაუვლად გამოიწვევს კულტურულ და მატერიალურ გაცვლას და შემდგომსოციალური ურთიერთობების ევოლუციას. კულტურის “იდეალი” რომელიც დაცულია ცვლილებებისგან და კრიტიკისგან არის “ურჩხული”, განსაკუთრებით დღეს; ამავე დროს მახინჯი“კულტურული” ტრადიციების დაცვა ცვლილებისგან შეუძლებელია, თუნდაც ამის სურვილი არსებობდეს. იგივე ტოტალიტარული სახელმწიფოებში, დიდი სირთულეებს განიცდიან “მავნე” საგარეო გავლენების ჩახშობისას, რაც კარგად გამოჩნდა სსრკ-ს მაგალითზე. არ არის საჭირო, რომ არისტოფანისავით ვთქვათ “არ არსებობს ზევსი, მის ნაცვლად გრიგალი არის თურმე მეუფე”. მაგრამ დაუნახავი და მოულოდნელი ცვლილება გარდაუვალია, თუმცა  ექვემდებარება ასიმილაციას ნორმალურ პირობებში. განთავისუფლებულ საზოგადოებაში ცვლილებების უმეტესობა მცირედია – მსოფლიო არ იწყება თავიდან ყოველი ახალი დღით, რადგან არც ერთი ცენტრალიზირებულ ორგანოს/ხელისუფლებას არ აქვს ძალა მიიღოს გადაწყვეტილებები, რომლებიც მომენტალურად შეცვლიან მთელ საზოგადოებას. მაგრამ, ცვლილებები, რომლებიც თავისუფლებით მოდიან დრამატულია და უმეტეს შემთხვევაში  კეთილთვისებიანია ხალხისთვის. ორიგინალური კოსმოპოლიტური ლიბერალიზმი, რასაც დღეს ლიბერტარიანიზმს ვუწოდებთ, განასახიერებს ამ ცხოვრების ფაქტს. ის ცვლილებას  ენთუზიაზმით აღიარებს. თავისუფლებადა კეთილდღეობა, რომელსაც ის ქმნის გვაძლევს საშუალებას შევეჭიდოთ გაურკვეველ მომავალს, რომელიც  ადამიანის მოქმედების შედეგია, მაგრამ არა ადამიანის განზრახვა, ისსპონტანურად იშლება ჩვენ წინ.  ჩვენ შეგვიძლია დავინახოთ ლიბერალიზმი (ლიბერტარიანიზმი), როგორც იდეოლოგია, რომელიც დგას კონსერვატიზმის/ ტრადიციონალიზმის დარაციონალიზმის/იაკობინელიზმის შორის. როგორც ფ. ა. ჰაეკმა დაწერე “რატომ მე არ ვარ კონსერვატორი”: როგორც ბევრმა კონსერვატორმა მწერალმა აღნიშნა კონსერვატიზმის ერთ-ერთი ფუნდამენტური და დამახასიათებელინიშანია – ცვლილების შიში, სიახლის უნდობლობა, როდესაც ლიბერალური (ლიბერტარიანული) პოზიცია დაფუძნებული: სიმამაცეზე, მტკიცე  მზაობაზე თავისუფლებით მოსულმაცვლილებების მიმართ, იმ შემთხვევაშიც კი თუ ჩვენ არ ვიცით როგორ იქნება საბოლოო შედეგი.” ჰაეკის გახსნილობა ცვლილებისკენ შეიძლება კონფლიქტში შევიდეს მის “კონსერვატიზმსთან” წიგნებში როგორიცაა “Constitution of Liberty” (1960) და “The Fatal Conceit” (1988)  (ფატალურიქედმაღლობა მდგომარეობს იმ რწმენაში რომ ჩვენი მორალი ქცევის პრინციპები არიან წარმოქმნილი აზროვნებისგან და არა სპონტანური სოციალური ევოლუციისაგან, რომელიც გაჩნდა, რადგან კაცობრიობა ეძებს უკეთეს ცხოვრებას). რეალურად არანაირი კონფლიქტი არ არსებობს, რადგან  “რატომ არ ვარ კონსერვატორი” არის  “Constitution of Liberty”-ის ბოლო სიტყვა.  როდესაც არ არსებობს ტრადიციას ალტერნატივა,  ადმიანი თვლის რომ ამ ტრადიციის ფასეულობა მის დღეგრძელობაში გამოიხატება.  (თუმცა ტრადიციის ხანგრძლივობა სულაც არნიშნავს რომ ის აუცილებლობად კარგია ან რაციონალური, ეგეთ კოსნერვატორული დაცვის მეთოდი სულაც არ არის ახალი,  ის  ჯერ კიდევ მოდის არისტოტელეს დროიდან. ამაზეშეგიძლიათ წაიკითხოთ: Reason and Value: Aristotle versus Rand..  გარკვეული ტრადიციის ხანგრძლივობა   რამდენად ნდობის ღირსიც არ უნდა იყოს არ ამართლებს ტრადიციების “გაყინვას”, რადგან ეს იქნებოდა მედიდურობის გამოხატვა ჩვენი ახლანდელი არასრულყოფილი ცოდნის მიმართ. ყველაფერს თავი რომ დაანებო, როდესაც დღევანდელი ტრადიციები სიახლე იყო: საიდან უნდა ვიცოდეთ რომ  არ არსებობს უფრო უკეთესი მეთოდებით ჩვენი მთავარი მიზნების მისაღწევად რაც არის საზოგადოებაში ადამიანის  აყვავება?  რატომ უნდა შევზღუდოთ თავიამ ცოდნის ძებნისგან ტრადიციის გამო? და რატომ ვთვლით, რომ ყველაფერი რაც მნიშვნელოვანია ცოდნისთვის მოინახება ჩვენ ეროვნულ საზღვრებს შიგნით? აქედანაც მოდის ლიბერალიკოსმოპოლიტიზმი, რაც ბერძნულად ნიშნავს მსოფლიო მოქალაქეს, რაც აგრეთვე გავრცელებული იყო სტოიკოს ფილოსოფოსების შორის, როგორიცაა რომის იმპერატორი კეისარი მარკუსავრელიუსი და ეპიქტეტუსი. (ეს ასევე გვახსენებს ადამ სმიტის დაკვირვებას რომ შრომის გაყოფა შეზღუდული მხოლოდ ბაზრის საზღვრებით) ბევრი მეთოდი, რომელიც მიზნად ისახავდა ტრადიციის რომანტიზაციას და კულტურის დაკონსერვებას  გვასწავლიან სულ სხვა გაკვეთილს. გავიხსენოთ მიუზიკლი “მევიოლინე სახურავზე”​  (Fiddler on the Roof), რომელიც შალომ-ალეიხემის “მერძევე ტევიეს”, მიხედვითაა დადგმული. ამ ამბის პროტაგონისტი ტევიე​ იწყებს  შოუს იმ ტრადიციის დალოცვით, რომელმაც შესძლო, მისი და მისი მეზობლების (და წინამორბედების),  ბალანსის შენარჩუნება მრავალი წლის განმავლობაში, როგორც ის ამბობს ჩვენი ტრადიციით ყველამ იცის ვინ ვინ არის და რა სურს ღმერთსმისგან (ამავე დროს ის კითხულობს თუ როგორ დაიწყო ტრადიცია და ასევე პასუხობს რომ არ იცის, მაგრამ ეს ტრადიცია არის). შაბათის დროს კი ტევიე  და მისი ცოლი ლოცულობენ, რომღმერთმა დაიცავს მათი ხუთი ქალიშვილი “უცხოელების” გზისგან. მაგრამ, მალევე ტრადიციული სტრუქტურა, რომელიც   ტევიეს რწმენით მისი გადარჩენის საშუალებაა, ინგრევა, და მას არ გააჩნია არანაირი ძალა შეაჩეროს ეს. როდესაც ის თანხმდებაგაათხოვოს თავისი უფროსი ქალიშვილი ცეიტლი, ბევრად ასაკოვან, მაგრამ შეძლებულ ადამიანზე, ვინც შერჩეული არის სოფლის მაჭანკლის მიერ. მაგრამ მისი ქალიშვილი მას სთხოვს ესარ გააკეთოს, რადგან მას უკვე ყავს შეყვარებული რომელთანაც მას სურს შეუღლება, ტევიეს პირველადი რეაქცია უარყოფითია თუმცა ის მალევე დაინახავს სიყვარულს თავისი შვილისთვალებში, ის მიხვდება, რომ მისი ქალიშვილის ბედნიერება უფრო მნშვნელოვანია ვიდრე ტრადიცია. ცეიტლის განქორწინება ტრადიციისგან მხოლოდ დასაწყისია, ტევიეს მეორე ქალიშვილს, ჰოდლს, შეუყვარდება პერჩიკი, ღარიბი სტუდენტი კიევიდან, რომელიც სოფელში მიჩნეულირადიკილად, რადგან მას ჯერა რომ გოგოებმა უნდა მიიღონ განათლება, ასევე მისი ცეკვის გამო ჰოდლთან, ცეიტლის ქორწილზე. შეტევა ტრადიციაზე მხოლოდ მძაფრდება, როდესაცჰოდლი და პერჩიკი გადაწყვეტენ დაქორწინებას: ისინი არც კითხულობენ ნებართვას ტევიესგან, მხოლოდ და­ლოც­ვას, რაც არი დიდ დარტყმა ტრადიციაზე, თუმცა ღმერთთან დიალოგისასტევიე ამბობს რომ  “ოდესღაც ჩვენი ტრადიციები სიახლე იყვნენ” რაც არის გამანადგურებელი აზრის იმ ადამიანისთვის რომელსაც უნდა შვილების “უცხოელებისგან”  დაცვა. ტევიე თანხმდებადა აძლევს ნებართვას და დალოცვას მათ, როგორც ტევიე უხსნის თავის ცოლს: “ეს არის ახალი სამყარო, სადაც ხალხი ქორწინდება სიყვარულის გამო.” ამის შემდეგ ის კითხულობს თავისცოლს, რომელიც მან პირველად გაიცნო ქორწინების დღეს, “გოლდე გიყვარვარ?”. აშკარად  ტევიე უფრო დადებითად არის გაწყობილი ახალი სამყაროს მიმართ. თუმცა მერძევე ტევიე  საბოლოოდ ხაზს უსვამს თავისი მესამე შვილის შემთხვევაში: ჩავა, რომელიც ცოლად გაჰყვება ახალგაზრდა რუსს. როდესაც ის ოჯახთან ერთად ტოვებს ანატევკას, ტევიე დალოცავს თავის მესამე შვილს და მის ქმარს, ტევიე ოჯახთან ერთად გადადის ნიუ-იორკში (როგორც ნაწარმოების ავტორი) და არა ტრადიციულ პალესტინაში. ეს ნაწარმოებიგვაჩვენებს რომ არც იზოლორებულ, ჰომონოგემურ  და ტრადიციულ საზოგადოებას შეუძლია გარესამყაროს ცვლილებისგან “თავდაცვა”. რა უნდოდა ამით ეთქვა შოლომ-ალეიხემს?  როგორ შეიძლება ადიდო ტრადიციონალიზმი და ამავე დროს აჩვენო მისი  გარადაუვალი დაშლა თავისუფლი ახლაგზრდების მიერ, რომლებსაც, მხოლოდ ბედნიერება სურთ? ამაში არისგაკვეთილი ყველა ჩვენგანისთვის განსაკუთრებით იმ ადმინებისთვის ვისაც უნდა “გახადონ ამერიკა ისევ დიდებული”. გრიგალი მეფობს, იმის მიუხედავად ვის რა ოცნებები აქვს ან მცდელობები, რა თქმა უნდა, ეს არ ნიშნავს, რომ ყველა ცვლილება კარგია, მაგრამ ყველა ცვლილების აღმოფხვრა, მხოლოდიმიტომ რომ  აღმოფხვრა ცუდი ცვლილება უბრალოდ ამაო და გამოუსადეგარია. ასევე, ცვლილება, რომელიც ერთისთვის ცუდია შეიძლება სხვა ადამიანისთვის დადებითიც კი იყოს. ადამიანებს უნდა ჰქონდეთ სრული უფლება დაიცვან საკუთარი თავი ცვლილებისგან, რომელიც მათ არ მოსწონთ, მაგრამ სურათში არ უნდა  მოხდეს ადამიანის იძულება. თავდაპირველი ლიბერალიზმის ისტორია სავსეა იდეებით რომელიც გულისხმობს გახსნილობას ცვლილების მიმართ, რაც არის კოსმოპოლიტიზმის შინაარსი, არის სასიცოცხლოდმნიშვნელოვანი კეთილდღეობისთვის. იდეების თავისუფალი და კონკურენტული გარემო ასევე, როგორც პროდუქტების და სერვისების, თავისუფალი ბაზარი იყო უმთავრესიღირებულება  თავდაპირველი  ლიბერალებისთვის, რადგან მათ იცოდნენ, რომ ეს გახსნილობა იყო აუცილებელი, რათა დაეშალათ უცოდინარობა, არა მხოლოდ იმაში თუ როგორც ჩვენვფიქრობთ, არამედ იმაშიც თუ როგორ ვცხოვრობთ ჩვენ.  ამით მათ აჩვენეს თავმდაბლობა – იმის გააზრება, რომ ჩვენ ცოდნას გააჩნია საზღვარი და ზუსტად ამიტომ საჭიროა იდეებისთავისუფალი ბაზარი. ლეგენდარული ჯონ სტიუარტ მილი ზუსტად ამით არის ცნობილი, მოვიყვანოთ მისი ციტატას: “როგორც განსხვავებული შეხედულებების არსებობაა სასარგებლო იქამდე, ვიდრეადამიანების მოდგმა არასრულყოფილია, ისევე სასარგებლოა ცხოვ- რების განსხვავებული ექსპერიმენტების არსებობა; ისევე საჭიროა, რომ თავისუფალი სარბიელი მიეცეს ხასიათისსხვებისთვის არასაზი- ანო ტიპებს; და რომ ცხოვრების სხვადასხვა ფორმების ღირებულე- ბა პრაქტიკულად დამტკიცდეს, როცა ვინმე მათ მოსინჯვას მოინდო- მებს. მოკლედ, სასურველია, რომ საქმეებში, რომლებიც უმთავრესად სხვებს არ ეხება, ინდივიდუალურობამ თავისი სიტყვა თქვას. სადაც ქცევის წარმმართველია არა ადამიანის საკუთარი ხასიათი, არამედ სხვაადამიანების ტრადიციები და ჩვეულებები, იქ არასაკმარისად არის ადამიანის ბედნიერების ერთ-ერთი პრინციპული შემადგენე- ლი ნაწილი, რომელიც ინდივიდუალური და სოციალურიპროგრე- სის თითქმის მთავარი ინგრედიენტიცაა.”

Di T. J. Scholl. Originale pubblicato il 26 febbraio 2016 con il titolo Drug Users Do Not Require State Supervision. Traduzione di Enrico Sanna. I centri per il consumo controllato non sono un fenomeno nuovo. Sono luoghi designati dallo stato, diffusi in Europa da oltre vent’anni, in cui i tossicodipendenti possono iniettarsi sostanze stupefacenti legalmente…

Di Peter Jefferson. Originale pubblicato il 28 novembre 2017 con il titolo Nonviolence and the Benefit of ‘Cowardice’. Traduzione di Enrico Sanna. Sesto saggio del November Mutual Exchange Symposium: Freedom of Speech and Political Violence Quando si parla di nonviolenza e delle sue varie espressioni, le reazioni sono spesso di indignazione o derisione. I sostenitori…

Di Enrico Sanna. Originale pubblicato il 12 dicembre 2017 con il titolo Don’t Sell the Red Gold Away. Traduzione di Enrico Sanna. La mia città natale, San Gavino Monreale, in Sardegna, è il più grande produttore italiano di zafferano. Lo zafferano è una tradizione plurisecolare. I primi bulbi (la spezia si estrae da un fiore)…

Ostrom parte de señalar el problema del agotamiento de recursos naturales – lo que ella llama «Recurso de uso común» — y pasa luego a evaluar tres grandes teorías complementarias en gran medida («conceptos estrechamente relacionados») que intentan explicar «los numerosos problemas que enfrentan los individuos cuando intentan obtener beneficios colectivos»: «la tragedia de los…

Di Kevin Carson. Originale pubblicato il 27 marzo 2016 con il titolo Does “Free Market” Even Mean Anything? Traduzione di Enrico Sanna. Le parole “il nostro sistema di libero mercato” dovrebbero provocare un certo allarme in chi le legge. Vedi ad esempio l’articolo intitolato “Nobel Prize Economists Say Free Market Competition Rewards Deception and Manipulation”,…

Di Lucy Steigerwald. Originale pubblicato il 14 novembre 2017 con il titolo Who Are We Burning Flags For? Traduzione di Enrico Sanna. Il 24 ottobre scorso un giudice ha archiviato l’accusa rivolta contro diversi manifestanti che l’anno scorso hanno bruciato la bandiera americana al congresso nazionale repubblicano. Tecnicamente, i manifestanti non sono stati accusati di…

Di Sheldon Richman. Originale pubblicato il 4 marzo 2016 con il titolo Trump’s Creators. Traduzione di Enrico Sanna. Il fenomeno Donald Trump è certo una creatura dell’establishment repubblicano, ma non solo. I leader repubblicani (sostenitori dei privilegi corporativi e di un imperialismo costoso) per decenni hanno fatto leva su una base sciovinista, protezionista, nativista e…

Di William Gillis. Originale pubblicato il 26 ottobre 2017 con il titolo When “Restorative Justice” Means Restoring Peace, Not Justice. Traduzione di Enrico Sanna. Se c’è un punto in cui sono in disaccordo profondo con la sinistra è il fatto che opti sistematicamente per la stabilità, o per l’unità collettiva contro la libera associazione individuale….

Non le Aziende e non lo Stato Di Kevin Carson. Originale pubblicato l’otto marzo 2016 con il titolo People Make Things – Not Corporations, Not Government. Traduzione di Enrico Sanna. Su Facebook Doug Henwood, autore di Wall Street e direttore del Left Business Observer, parlando di aziende del “settore pubblico” che fanno meglio del “settore…

The following study is translated into Spanish from the  English original, written by Kevin Carson Centro para una sociedad sin estado – Estudio No 9. Segundo trimestre de 2010 I. Antecedentes El liberalismo del siglo XX tuvo sus orígenes en el sistema de creencias de lo que C. Wright denominó la Nueva clase media.1 La revolución…

Apoyar el control de armas significa darle al gobierno más crédito del que merece. El gobierno es una institución manejada y compuesta por un equipo de trabajo con sus propios intereses y personalidades. ¿Son realmente más listos, más competentes o menos propensos a escaladas de violencia que la persona promedio? Si acaso, los intereses e…

Desde sus comienzos, el control sobre la tenencia de armas – el intento de regular la posesión de los medios de defensa propia del pueblo ordinario — ha estado estrechamente asociado con el dominio de clase y el estado de clase. En la temprana Inglaterra moderna, la regulación a la posesión de armas de fuego…

Di Emmi Bevensee. Originale pubblicato il 6 settembre 2017 con il titolo Open Borders are Our Only Hope. Traduzione di Enrico Sanna. Immagine d’apertura: il muro che separa Nogales, Arizona, Stati Uniti, da Nogales, Sonora, Messico. Tribalismi e Frontiere Nazionali Tra i tanti pericoli degli stati nazione con le loro frontiere ci sono due paradigmi,…

Di James C. Wilson. Originale pubblicato l’undici ottobre 2017 con il titolo Just Reapeal the Jones Act, Already!! Traduzione di Enrico Sanna. La Merchant Marine Act del 1920, meglio conosciuta come Jones Act, è un classico esempio di quelle leggi, in vigore da decenni, che fanno parlare di sé solo quando creano problemi troppo grossi…

Di Kevin Carson. Originale pubblicato il 23 giugno 2017 con il titolo Book Review: The Diamond Age. Traduzione di Enrico Sanna. Neal Stephenson. The Diamond Age: or, a Young Lady’s Illustrated Primer (1995). In Four Futures Peter Frase immagina, per prova, un “anti-Star Trek”, un mondo con le stesse tecnologie post-scarsità e la stessa società…

Di Voltairine Linnell. Originale pubblicato il 2 ottobre 2017 con il titolo Does Universal Basic Income Require a State? Traduzione di Enrico Sanna. Vishal Wilde si è recentemente espresso a favore di un reddito di base universale (RBU) sostenendo che promuoverebbe la libertà economica e la giustizia sociale. Certo la questione ha attirato libertari di…

Di Emmi Bevensee. Originale pubblicato il 18 settembre 2017 con il titolo Restorative Justice and Sexual Violence Accountability. Traduzione di Enrico Sanna. Noi anarchici siamo fortemente contrari al sistema carcerario e alle logiche punitive dello stato. Per questo cerchiamo alternative, puntiamo ad un processo di accertamento della colpa che metta al centro comunità e vittima,…