Okumak üzere olduğunuz makale Eric Fleischmann tarafından kaleme alınmış ve 25 Mart 2023 tarihinde C4SS’de yayınlanmıştır. Efsa tarafından Türkçe’ ye çevrilmiştir.
1886 yılında North American Review dergisinin editörünün isteği üzerine [Benj]. R. Tucker ünlü makalesini yazmıştı: “Devlet Sosyalizmi ve Anarşizm; Ne ölçüde anlaşıyorlar ve nerede ayrı düşüyorlar[;]”] Makale, parası ödendiği halde, belki de korkudan, “Haymarket olayı” nedeniyle yayınlanmadı. Editör, editörlüğü sırasında aldığı en iyi makale olduğunu hiçbir baskı altında olmadan beyan etmişti. Daha sonra Tucker’ın “Instead of a Book” adlı kitabında yer aldı; ve farklı dillerde broşür olarak sayısız kez yayınlandı.
Tucker 1911’de bu makaleye bir sonsöz yazarak, artan servet yoğunlaşmasının toplumsal sorunun anarşist çözümünü, tek çözüm olmasına rağmen, uygulanmasını son derece zorlaştırdığını söyledi.
1926’da, müritlerinin anlaşmazlığı ve umutsuzluğuna rağmen, bu son dipnotu, yoğunlaşmaların öyle bir aşamaya geldiğini söyleyerek değiştirdi ki, serbest bankacılık başlatılabilse bile, sermayenin tekelci gücünü kırmak için tek başına yeterli olmayacaktı.
Tucker dünya olaylarının yakın bir gözlemcisiydi. 22 Temmuz 1930’da arkadaşı Clarence Lee Swartz’a yazdığı mektuptan bir paragraf aşağıdadır.
“Size, benim gözümde büyük önem taşıyan yeni bir kitabın kopyasını gönderiyorum. Scenes de la Vie Future, Georges Duhamel’den. Belki beğenmeyeceksiniz; hatta sizi kızdırabilir, çünkü yazar aceleciliğiyle sık sık kendi amacını unutuyor ve Amerika’ya haksızlık ediyor. Bana kalırsa kitabın adı ‘Yaklaşan Ölüm Sahneleri, Amerika Alayın Başında’ olsa daha iyi olurdu. Kitabı okurken, Duhamel’in asıl saldırısının içinde yaşadığımız ve Amerika’nın çılgın kariyerinin gözümüzde canlandırmamızı sağladığı çağa olduğunu aklınızdan çıkarmayın. Benim ünlü ‘Postscript’ meselem artık önemsizleşiyor; Anarşinin gerçekleşmesinin önündeki aşılmaz engel artık güvenin gücü değil, uygarlığımızın ölüm sancıları içinde olduğu tartışılmaz gerçeğidir. Birkaç yüzyıl daha dayanabiliriz; öte yandan, bir on yıl sonumuzu hızlandırabilir. Clemenceau’nun dediği gibi: ‘Belki hala Kongo’da dolaşan birkaç zenci kalabilir. Karanlık çağlar, kesinlikle. Canavar Mekanizma insanlığı yutuyor.”
Bu, İkinci Dünya Savaşı’ndan ve atom bombasının kullanılmasından önceydi. Aradan otuz yıl geçti. Yukarıda belirtilen süreç hız kesmeden devam etti. Hükümetler daha totaliter hale geldi. Bombanın yıkıcı gücü kat be kat arttırılmakla kalmadı, aynı zamanda daha büyük miktarlarda üretildi ve bunları dağıtma araçları mükemmelleştirildi. Clemenceau’nun Kongo’ya yaptığı atıf bile, garip bir şekilde kehanette bulunarak, geçerliliğini yitirmeye yakın görünmektedir.
Dejenerasyon ve yok oluşa doğru tarihsel eğilimin nedeni hükümetçilik ve ulusal devletlerin varlığıdır. Sosyolojik “bilgi” olarak adlandırılan çöp birikimlerinin çoğu, çöp yığınına atılmak yerine hala yeni kurbanlara kaşıkla yedirilmektedir. Bir asırdan biraz daha fazla bir süredir varlığını sürdüren ve haklı çıkan tek bir sosyal teori vardır, o da anarşizmdir. Çok az çok geç bir durum mu?
Eric Fleischmann
“Prognostikasyon: Mevcut işaretlerle gelecekteki olayları önceden tahmin etme, önceden söyleme veya önceden gösterme eylemi; bir öngörü; bir tahmin.” Bu yazı 1967 yılında School of Living’in A Way Out adlı dergisinin 23. Cilt, 3. ve 4. sayılarında yayınlanmıştır. Güncellememe göre küçük yazım ve dilbilgisi düzeltmelerini not etmedim. Ancak mümkün olan yerlerde parantez kullandım (ancak notlarımı kaybettiğim için tüm değişiklikler hesaba katılmamış olabilir).
Bu platformda yapılan çeviriler tamamen bağışlarla finanse ediliyor. Burada okuduklarınız hoşunuza gidiyorsa eğer, sizi katkıda bulunmaya davet ediyoruz. Nasıl destek verebileceğinize dair talimatları C4SS’yi Destekleyin sayfasında bulabilirsiniz:
https://c4ss.org/c4ssyi-destekleyin
