Anti-politieke politiek

The following article is translated into Dutch from the English original, written by Thomas L. Knapp.

Ik weet zeker dat je dit al eens eerder hebt gehoord.

“Als je niet stemt, dan mag je niet klagen”

“Niet stemmen is een stem voor de winnaar en wat hun beleid ook mag zijn. Als je hen niet mag en niet wilt, dan had je moeten stemmen voor de andere partij.”

Deze kleine stukjes wijsheid zijn gebaseerd op de bewering – soms expliciet gesteld, soms alleen impliciet – dat niet stemmen de toestemming geeft aan de keuzes gemaakt door degene die dit wel deden. Diezelfde conventionele wijsheid schrijft de beslissing om niet te stemmen in het algemeen toe aan onverschilligheid.

Ik ga je niet vertellen dat je niet zou moeten stemmen. Of je wel of niet gaat stemmen is een persoonlijke beslissing. Als u besluit niet te stemmen dan zou ik wel willen voorstellen dat je die beslissing meer betekenis toeschrijft door het te zien als een anti-politieke drol in het politieke buffet. Of, ter verduidelijking, je moet je best doen om je niet-stem geïnterpreteerd te krijgen zoals u dat wilt in plaats van dat de conventionele wijsheid van “stilzwijgende toestemming” er met uw niet-stem van door gaat.

De conventionele wijsheid zegt dat niet stemmen een stem voor de winnaar is.

De conventionele wijsheid zegt dat als je niet stemt, dat waarschijnlijk is omdat het je niks kan schelen.

Kom voor jezelf op!

Verklaar duidelijk en publiekelijk dat uw beslissing om niet te stemmen als het ware beschouwd dient te worden als een stem voor NIEMAND. En dring er verder op aan dat die stem voor NIEMAND mee moet worden geteld.

Je bent niet onverschillig. Je mag de partijen simpelweg niet. Je gelooft niet dat een van hen je kan vertegenwoordigen. Je geeft geen toestemming om te worden bestuurd of vertegenwoordigd, althans niet door een van de mensen die aanspraak maken op de functie van jouw bestuur of vertegenwoordiging.

In elke verkiezing zouden de stemmen voor NIEMAND – waaronder de niet uitgebrachte stemmen, en de stemmen van diegene die niet mogen stemmen – , indien geteld, een algemene meerderheid van alle stemmen vormen.

Jouw veronderstelde vertegenwoordigers zullen je uiteraard angstvallig negeren, en over gaan tot de orde van de dag en doen alsof ze je terecht vertegenwoordigen, als ze daar mee weg kunnen komen.

Als je ze er niet mee weg laat komen – als u en andere niet-stemmers een echt geluid laten horen en luidkeels roepen dat deze vertegenwoordigers geen “vertegenwoordigers” zijn – dan wordt het pas leuk. Kent u het jankende geluid dat een hond maakt als hij betrapt word terwijl het de hapjes op de salontafel aan het jatten is? Het klinkt net als het geluid dat een politicus maakt wanneer hij gedwongen wordt te kampen met de bewering dat zijn “diensten” nodig noch gewenst zijn. Persoonlijk klinkt dat geluid mij als muziek in de oren.

Als je niet gaat stemmen verklaar dan in het openbaar, voor elke belangrijke verkiezing, dat je niet gaat stemmen. Schrijf een brief aan de redacteur van de lokale krant. Bel een lokaal radio station. Laat een bericht achter op een nieuwswebsite onder een artikel over de komende verkiezingen.

Ga na de verkiezing op dezelfde manier verder:

“Van de 400.000 mensen in deze stad stemde 300.000 niet op de winnende partij. Meer dan 200.000 mensen stemde op NIEMAND. De winnende partij kreeg de steun van minder dan 25% van zijn vermeende kiezers. Als dit echt een democratie is moeten de gewonnen zetels de komende regeringsperiode dan niet leeg blijven? Dat is namelijk de uitgesproken wil van de meerderheid.”

Nee, je gaat een verkiezing op deze manier niet “winnen” – het systeem is zo opgezet om dit ten koste van alles te voorkomen – maar dat is het punt niet. Als je je onthoudt van stemmen als uiting van je afwijzing van het systeem, dan is de volgende stap om die afwijzing te gebruiken als een uitgestrekte hand naar je mede-niet-stemmers. Verhef je stem, zodat anderen net zoals jij je kunnen horen en kunnen mee doen!

 

Anarchy and Democracy
Fighting Fascism
Markets Not Capitalism
The Anatomy of Escape
Organization Theory