Eric Fleischmann, Announcing: The Laurance Labadie Archival Project, October 26th, 2021. Tłumaczenie: Michał Leon Ślużyński.
Laurance Labadie (1898-1975) – syn anarchisty, działacza związkowego i Greenbackera Jo Labadie’ego – był zrzędliwym i trudnym człowiekiem. Cenił tradycję, którą uważał za niesłusznie odrzuconą w imię postępu, i obracał się w specyficznych, czasem gorszących kręgach (wiele lat po śmierci Labadiego, jego przyjaciel James J. Martin w swoich antywojennych poglądach posunął się aż do negacji Holokaustu). David S. D’Amato, prawdopodobnie najważniejszy żyjący naukowiec zajmujący się Labadiem, opisuje go jako “typowego malkontenta, marudnego i pozbawionego wyrozumiałości dla ludzkiej głupoty […], odznaczającego się głęboką i wyraźną pogardą dla bliźnich”.
Sam Labadie nie wydawał się wierzyć, że jego idee kiedykolwiek mogłyby wywrzeć większy wpływ na świat. Przyjął zatem pozycję swoistego anarchoindywidualistycznego wieszcza apokalipsy. Głęboki pesymizm Artura Schopenhauera, amoralistyczny egoizm Maxa Stirnera i ekonomiczną filozofię Pierre-Joseph Proudhona i Benjamina Tuckera połączył w światopogląd, który w swoim płomiennym radykalizmie mógłby konkurować z poglądami dowolnego innego anarchisty, żyjącego lub historycznego. D’Amato pisze, że życie Labadiego „podobnie jak jego anarchizm, przesycone było celową, często anachroniczną walką z modą i dominującymi trendami jego czasów, w beznadziejnej próbie wskrzeszenia iskry, która zdążyła już przygasnąć czy zniknąć na dobre. Jego myśl zakorzeniona była w libertarianizmie poprzedniego pokolenia lub dwóch, w okresie, gdy <<oficjalny>> ruch anarchistyczny obrać miał zdecydowany kurs na myśl komunistyczną i syndykalistyczną.”
Pomimo swojego mrocznego i – jak sam przynajmniej twierdził – przestarzałego światopoglądu, Labadie pozostaje kluczową postacią w historii idei, które doprowadziły do powstania współczesnego ruchu lewicowego anarchizmu rynkowego/wolnorynkowego antykapitalizmu. Często wskazuje się, że indywidualistyczny anarchizm Tuckera i jego akolitów został, jak pisze Wayne Price, „zwyciężony [w ramach anarchizmu] przez anarchokomunizm. Wymarł, a jego resztki zostały zasymilowane w obcych teoriach ‘libertariańskiego’ kapitalizmu i tzw. ‘anarchokapitalizmu’.” Powszechnie przyjmuje się, że tradycja Tuckera [którego magazyn Liberty zakończył działalność w 1908 roku – przyp. tłum.] powróciła dopiero wraz z renesansem lewicowego indywidualizmu na przełomie lat 60. i 70. dwudziestego wieku: działalnością Karla Hessa, Samuela Edwarda Konkina III, Roberta Antona Wilsona i, przynajmniej przez pewien czas, Murray’a Rothbarda. Labadie – po części dzięki szczególnym dekadom, w których żył – może stanowić ważny element historii lewicowego libertarianizmu, pomijany w powyższej narracji.
Należy zarazem podkreślić, że ruch kontynuowany jest współcześnie; w ramach zjawiska, które D’Amato postrzega jako XXI-wieczne „swoiste odrodzenie indywidualizmu anarchistycznego”, Internet daje ciekawskim libertarianom dostęp do bezcennych skarbów, takich jak archiwum wolności Shawna Wilbura, przeniesione do sieci z kolekcji mikrofisz Johna Zube’a (projekt prowadzony jest obecnie przez stronę internetową Union of Egoists). Autorzy tacy jak Kevin Carson, Roderick Long, Gary Chartier i Charles Johnson, swoją działalnością w ramach organizacji Molinari Institute, Alliance of the Libertarian Left i Center for a Stateless Society uczynili lewicowy anarchizm rynkowy pełnoprawną szkołą współczesnej myśli politycznej. I to wszystko nie wspominając nawet o roli, jaką odgrywa Kolekcja Josepha A. Labadie na Uniwersytecie Michigan, która, oprócz wielu innych dzieł radykalnej literatury, zachowała ważne północnoamerykańskie mutualistyczne i indywidualistyczne pisma anarchistyczne.
Biorąc pod uwagę teoretyczne i historyczne znaczenie twórczości Labadiego dla współczesnego anarchizmu rynkowego, konieczne są pogłębione dyskusja i dalsze badania. Istotny przejaw ponowionego zainteresowania omawianym myślicielem stanowią zbiory Anarcho-Pessimism: The Collected Writings Of Laurence Labadie (Ardent Press, 2014) oraz Laurance Labadie: Selected Essays (R. Myles Publisher, 1978, nr 7 w serii Libertarian Broadsides). Druga z wymienionych pozycji jest jednak dostępna wyłącznie jako niskiej jakości skan w formacie PDF, inne teksty autora – wyłącznie online lub w rzadkich książkach o dawno wyczerpanym nakładzie. Z wielką radością ogłaszam zatem początek przedsięwzięcia ochrzczonego mianem Projektu Archiwizacyjnego Laurance’a Labadie, którego celem będzie kupno lub odnalezienie tekstów Labadiego, opatrzenie ich komentarzem i opublikowanie w cyfrowej formie na stronie C4SS, tak by dać do nich darmowy dostęp szerokiej publiczności.
Wielkie podziękowania należą się też Center for a Stateless Society i Union of Egoists pod adresem UnionOfEgoists. com, bez których ten projekt nie byłby możliwy.
Aktualizacja na dzień 10.03.2021: Anarcho-Pessimism and Other Texts dostępne na the Anarchist Library!
Aktualizacja na dzień 12/9/21: Wszystkie teksty zostaną udostępnione bez komentarza za pośrednictwem The Anarchist Library.
Aktualizacja na dzień 02.07.2022: dodatkowe podziękowanie dla Joseph A. Labadie Collection za udostępnienie wielu materiałów na rzecz naszego projektu.
*Note: This book is actually available in hardcopy form through Underworld Amusements. Amended 1/26/22.
